φαινοκυκλιδίνη

η, Ν

(φαρμ.) παραισθησιογόνο με αναισθητικές ιδιότητες, που χρησιμοποιήθηκε για ένα διάστημα ως αναισθητικό, ώσπου διαπιστώθηκαν οι επικίνδυνες παρενέργειές του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. phencyclidine].